ఒక చిన్న కథ!!

ఒక చిన్న కథ!!

వెంగల్ రావు రోజూ దేవుడుని తిట్టడం మెదలుపెట్టాడు.
మా ఇంటి ముందు ఉన్న అప్పారావు గాడు తాపీ పని చెసుకునే వాడు.ఇప్పుడు వాడిని లక్షదికారిని చేసావు.
ఇంటి పక్కనే ఉన్న సుబ్బారావు గాడు సైకిల్ షాపు నడిపేవాడు వాడు కూడా ఈ రోజూ లక్షదికారి అయ్యాడు. వాళ్ళు నీకు ఎప్పుడూ పూజా కాదు కదా కనీసం చెయ్యి ఎత్తి దండం కూడా పెట్టలేదు నేను నీకు రోజూ పూజ చేసి దండం పెడితే నన్ను మాత్రం ఇలాగే బికారి లాగా ఉంచడం నీకు న్యాయంగా ఉందా అని. 
వీడి బాద బరించలేని దేవుడు ఓ రోజూ బిక్షగాడి రూపం లో వచ్చి ఇలా అడిగాడు.
నాయనా ఆకలి గా ఉంది ధర్మం చేయండి బాబూ అన్నాడు అందుకు వెంగల్ నాకే ఏం లేదు నీకు ధర్మం ఏం చేస్తా వెళ్లు అని కసురుకున్నాడు.
అప్పుడు దేవుడు ఇలా అడిగాడు నీకు నీ ఆస్తి ఏం లేదా
వెంగల్ : లేదు ఏం నీవు ఇస్తావా అని వెటకారంగా అడిగాడు
దేవుడు : హా ఇస్తాను కానీ ఊరికే ఇవ్వను
నీ ఓక చెయ్యి కి లక్ష రూపాయలు రెండు చేతులు ఇస్తే 3 లక్షలు ఓ కాలు ఇస్తే రెండు లక్షలు రెండు కాళ్లు ఇస్తే 4 లక్షలు ఇలాగే ప్రతి ఆవయావనికీ రేటు చెప్పాడు దేవుడు.
కానీ మన వెంగల్ అన్నిటినీ నిరాకరించడంతో ఇలా అడిగాడు నేను నీకు ఏం ఇవ్వలేదు అని తిట్టుకోవడం చూసి నేనే బిక్షగాడి రూపంతో వచ్చాను అని దేవుడీ రూపం లో కనిపించి ఇలా చెప్పారు.
నీకు లక్షలు ఇస్తాను అన్నా కూడా నీవు నీ శరీరం లో ఏ అవయవాలు ఇవ్వలేదు అంటే లక్షల ఆస్తి నీకు నేను ఇచ్చినట్లే కదా మరి ఏందుకు ఇచ్చిన ఆస్తి నీ కాకుండా ఇంకా కావాలంటవు?
నేను మీ ఇంటి ముందు ఇంటి పక్కన వాళ్ళకి కూడా ఏం ఇవ్వలేదు వాళ్ళకి కూడా నీలాగే శరీరం ఆవయావాలు ఇచ్చాను అంతే వాళ్ళు కష్టపడి పని చేసి ఆవయావాలు ఆవకాషాలు వినియోగించుకుని లక్షదికారులు ఆయ్యారు.నీవు మాత్రం నా పూజలు చేస్తు కుర్చున్నావు మరి ఏలా ప్రయోజకుడివి అవుతావ్ అని అడిగాడు.
వెంగల్ తెలివి తెచ్చుకుని దేవుడుని క్షమించమని అడిగి కష్టపడి పని చేసి త్వరలోనే లక్షదికారి అయ్యాడు.